CINDERELLA - A historia de TAM e CAM - Sección 2
Hits: 907
LAN BACH LE THAI 1
... continuar na sección 1:
A madrastra e CAM non puideron sentir a vela feliz e a matarían con ganas, pero tiñan medo demasiado á Rei facer así.
Un día, no aniversario do seu pai, TAM foi a casa para celebralo coa súa familia. No seu momento, era o costume que, por moi grande e importante que fose, sempre se esperaba que os pais se comportasen exactamente coma un neno novo e obediente. A astucia madrasta tiña isto na súa mente e pediulle a TAM que subise a unha árbore de areca para conseguir unhas porcas para os hóspedes. Como era TAM agora RaíñaPor suposto podería rexeitarse, pero era unha filla moi piadosa e amable e só estaba encantada de axudar.
Pero mentres estaba arriba na árbore, sentiu que se movía cara a adiante e da forma máis estraña e alarmante.
« Que estás facendo? »Preguntoulle á súa madrasta.
« Só estou a tratar de espantar as formigas que poden morderte, querido fillo », Foi a resposta.
Pero, de feito, a malvada madrastra estaba a soster unha fouce e cortar a árbore que caeu nunha caída, matando aos pobres Raíña á vez.
« Agora estamos desposuídos dela "Dixo a muller cunha risa odia e fea," E ela nunca máis volverá. Informaremos ao rei de que morrera nun accidente, e a miña amada filla Cam converterase en raíña no seu lugar! »
As cousas sucederon exactamente como ela tiña planeado, e CAM converteuse na actualidade Primeira muller do rei.
Pero a alma pura e inocente de TAM non atopou descanso. Foi convertido na forma dun roscado que moraba no máis bonito bosque do territorio Xardín do rei e cantou cancións doces e melodiosas.
Un día, unha das criadas de honra no Palacio expuxo o vestido de dragón do Rei ao sol, e a camareira cantou ao seu xeito amable:
« Oh, dama de honra doce, teña coidado co vestido do meu marido imperial e non arrincalo poñéndoo nun espinoso seto ».
Despois cantou tan tristemente que entraron as bágoas Reison os ollos. O roscado cantou aínda máis doce e moveu o corazón de todos os que a escoitaron.
Por fin,. o Rei dito : " O máis próspero roscado, se foses a alma da miña amada raíña, ten o pracer de instalarse nas miñas mangas anchas. "
Entón o paxaro suave entrou directamente no Reias mangas e fregou a cabeza lisa contra o Reié a man
O paxaro púxose agora nunha gaiola dourada preto do Reicuarto de cama. O Rei encantoulle tanto que permanecería todo o día preto da gaiola, escoitando as súas cancións melancólicas e fermosas. Mentres lle cantaba as súas melodías, os ollos molláronse de bágoas, e ela cantaba con máis encanto que nunca.
CAM volveu celosa do paxaro e buscou consellos da súa nai ao respecto. Un día, mentres que Rei estaba a celebrar un consello cos seus ministros, CAM matou o pesqueiro, cociñouno e botou as plumas no Xardín imperial.
« Cal é o significado disto? - dixo o Rei cando volveu ao Palacio e viu a gaiola baleira.
Había unha gran confusión e todo o mundo buscaba o pesadelo pero non o atopaba.
« Quizais estaba aburrida e voara cara ao bosque », Dixo CAM.
o Rei estaba moi triste pero non podía facer nada respecto diso e resignouse á súa sorte.
Pero unha vez máis, a alma inquieta de TAM transformouse nunha árbore grande e magnífica, que só daba un só froito, pero que froita! Era redondo, grande e dourado e tiña un cheiro moi doce.
Unha anciá que pasaba á beira da árbore e vendo o fermoso froito, dixo: Froita dourada, froita dourada,
« Cae na bolsa desta anciá,
« Este manterache e gozará do teu cheiro pero nunca o comerá. "
A froita inmediatamente caeu no saco da vella. E a trouxo a casa, puxo na mesa para gozar do seu cheiro cheiro. Pero ao día seguinte, para a súa gran sorpresa, atopou a súa casa limpa e ordenada e unha deliciosa comida quente que a agardaba cando regresou dos seus cometidos coma se algunha man máxica fixera todo isto durante a súa ausencia.
Despois finxiu saír á mañá seguinte, pero volveu furtivamente, escondeuse detrás da porta e observou a casa. Ela viu unha dama xusta e esvelta que saía do froito dourado e comezaba a ordenar a casa. Ela saíu correndo, arrancou a froita para que a xoven dama xa non se escondera nela. A moza non podía evitar quedar alí e considerar á anciá a súa propia nai.
Un día Rei foi nunha festa de caza e perdeu o camiño. A noite caeu, as nubes reuníronse e quedou escuro cando viu a casa da anciá e entrou para abrigarse. Segundo o costume, este último ofreceulle algo de té e betel. O Rei examinou o delicado xeito de preparar o betel e preguntoulle:
« Quen é a persoa que fixo este betel, que semella exactamente o preparado pola miña falecida raíña raíña? ».
A vella dixo con voz tremendo: « Fillo do ceo, só é a miña filla indigna ».
o Rei entón ordenou que a trouxesen á filla e cando chegou e se inclinou contra el, deuse conta, como nun soño, de que era TAM, o seu profundo arrepentimento Raíña. Os dous choraron despois de tanta separación e tanta infelicidade. O Raíña logo foi levado a Cidade imperial, onde ocupou o seu primeiro posto, mentres que a CAM foi completamente descoidada Rei.
CAM entón pensou: « Se eu fose tan fermosa coma a miña irmá, gañaría o corazón do rei».
Ela preguntoulle Raíña ' Querida irmá, como podo chegar a ser tan branca coma ti? »
« É moi fácil », Respondeu o Raíña" só tes que ir nunha gran cunca de auga fervendo para quedar moi ben branca».
CAM creina e fíxoo como suxeriu. ¡Naturalmente ela morreu sen poder pronunciar unha palabra!
Cando a madrastra oíu falar dela, chorou e chorou ata que quedou cega. Logo morreu dun corazón roto. O Raíña sobreviviron aos dous e viviron felices para sempre, porque seguramente o merecía.
NOTAS:
1 : O prólogo de RW PARKES presenta a LE THAI BACH LAN e os seus libros de relatos curtos: “Mrs. Bach Lan reuniu unha interesante selección de Lendas vietnamitas para o que me alegra escribir un breve prólogo. Estes contos, ben e simplemente traducidos polo autor, teñen un encanto considerable, derivado en pequena parte do sentido que transmiten de situacións humanas familiares vestidas con vestimentas exóticas. Aquí, en ambientes tropicais, temos amantes fieis, esposas celosas, madriñas desagradables, cousas das que se fan tantas historias populares occidentais. Unha historia é Cinderela unha vez máis Confío en que este pequeno libro atopará moitos lectores e estimulará o interese nun país cuxos problemas actuais son lamentablemente máis coñecidos que a súa cultura pasada. Saigon, 26 de febreiro de 1958. "
2 : ... actualizando ...
BAN TU
07 / 2020
NOTAS:
◊ Contido e imaxes - Fonte: Lendas vietnamitas - Señora LT. BACH LAN. Kim Lai An Quan Editores, Saigón 1958.
◊ As imaxes sepiadas destacadas foron creadas por Ban Tu Thu - thanhdiavietnamhoc.com.
VER TAMÉN:
Version Versión vietnamita (vi-VersiGoo) con Web-Voice: ONG BICH CAU KY - Phan 1.
Version Versión vietnamita (vi-VersiGoo) con Web-Voice: DO QUYEN - Câu chuyen ve TINH BAN.
Version Versión vietnamita (vi-VersiGoo) con Web-Voice: Câu chuyen ve TAM CAM - Phan 1.
Version Versión vietnamita (vi-VersiGoo) con Web-Voice: Câu chuyen ve TAM CAM - Phan 2.
Version Versión vietnamita (vi-VersiGoo) con Web-Voice: Chiêc ao long ngong - Truyên tich ve Cai NO Sieuhttps: //vietnamhoc.net/chiec-ao-long-ngong-truyen-tich-ve-cai-no-sieu-nhien/ nhien.
◊ etc.