Unha breve historia da redacción do VIETNAMESE - Sección 1
Hits: 985
Donny Trương1
Escola de Arte da Universidade George Mason
Introdución
O meu obxectivo para a primeira edición era enriquecer Tipografía vietnamita. Publicado en novembro de 2015 como a miña tese final dun máster en artes en deseño gráfico da Escola de Arte da Universidade George MasonEste libro converteuse axiña nunha guía esencial para deseñar Diacríticos vietnamitas.
Moitos deseñadores tipo empregaron este libro para axudalos a comprender as características tipográficas únicas en vietnamita. Aprenderon os detalles sutís e os matices Sistema de escritura vietnamita aínda que non falen ou escriban o idioma. Como resultado, gañaron máis confianza no deseño de diacríticos, que desempeñan un papel crucial na lexibilidade e lexibilidade dos Lingua vietnamita.
As marcas diacríticas son claves que orientan aos lectores a comprender o significado de certas palabras. Sen acentos claros e axeitados, o fluxo de texto pódese desagregar e desorganizar. Sen eles, a comunicación escrita distorsiona. Ademais, o significado orixinal do texto está escurecido.
Dende a publicación deste libro, estiven asesorando aos deseñadores de tipos para que ampliasen os seus tipos de letra para apoiar aos vietnamitas. Ao interactuar con eles, entendín máis sobre os problemas e confusións aos que se enfrontaban. Non teño máis que experiencias positivas e solidarias traballando con elas. Agradezo o cariño e a atención que dedicaron á elaboración de signos diacríticos para vietnamitas.
Para amosar o meu agradecemento á comunidade tipo, revisei e ampliéi a segunda edición para proporcionar información máis útil, proporcionar máis ilustracións e ofrecer máis tipos de letra compatibles con vietnamita.
HISTORIA
de 207 BC a 939 AD, o dominio de varias dinastías chinesas tivo unha profunda influencia na cultura e literatura vietnamitas. Como resultado, o oficial Lingua vietnamita foi escrito en Chinés clásico (chữ Non) antes do desenvolvemento dos nativos Escritura vietnamita (chữ Non) e a adopción do Alfabeto latino (Quốc ngữ)2.
CH NHO
Baixo o control dos chineses no século IX, os documentos gobernamentais de Vietnam escribíronse en ideografías chamadas chinesas chữ Non (guión de estudosos), tamén referido a chữ Hán (Guión Han). Mesmo despois de que Vietnam declarase a súa independencia en 939, chữ Non foi a lingua escrita común nos documentos oficiais ata principios do século XX. Chữ Nho aínda se usa hoxe en pancartas caligráficas para ocasións tradicionais como festivais, funerais, Ano novo lunar (Tet), e vodas. Aínda que chữ Non tivo boa consideración porque o ser chữ Non A alfabetización foi a clave para o poder, a riqueza e o prestixio; os eruditos vietnamitas querían desenvolver o seu propio sistema de escritura chamado chữ Nôm3.
CHỮ QUỐC NGỮ
A romanización do Sistema de escritura vietnamita comezou no século XVII cando os misioneiros católicos necesitaban transcribir as escrituras para os seus novos conversos. Como chữ Nôm só eran usados pola elite e os privilexiados, os misioneiros querían introducir texto relixioso a unha poboación máis ampla, incluídos os de clase baixa que non terían sido capaces de ler non ideógrafos.
In 1624, Xesuíta e lexicógrafo francés Alexandre de Rodas Comezou a súa misión en Cochinchina onde coñeceu a un xesuíta portugués Francisco de Pina e aprendeu o vietnamita cunha velocidade asombrosa. Dentro de seis meses, Rodas dominou o idioma. Por desgraza, Pina morreu nun naufraxio en Đà Nẵng un ano despois. Rodas seguiu coa súa misión e pasou doce anos escoitando á xente local.
In 1651, seis anos despois de que abandonara Vietnam, Rodas publicou Dicionario Annamiticum Lusitanum et Latinum eo Units Annamiticae seu Declaración Brevis Tunchinensis. Aínda que as súas publicacións expuxeron as bases Quốc ngữ (lingua nacional), Rodas non foi o primeiro creador da romanización. As súas obras baseáronse no método de Pina, que se inspirou no sistema de escritura romanés vietnamita do padre João Rodrigues. O invento do pai Rodrigues foi desenvolvido e mellorado polo xesuíta portugués Gaspar do Amaral, Xesuíta portuguesa Antonio Barbosa, e xesuíta francesa Alexandre de Rodas.5
In 1773, máis de 100 anos despois, xesuíta francesa Pierre-Joseph-Georges Pigneau de Béhaine publicado Dicionario Anamitico-Latino en latín, non guión e Quốc ngữ. En 1838, Bispo Jean-Louis Taberd seguido con Dicionario Anamitico-Latino, que se baseou na obra de Pigneau de Béhaine. Un dos primeiros adoptantes do novo sistema de escritura vietnamita foi Philipphê Bỉnh, un pastor vietnamita que viviu en Portugal. Durante os seus trinta anos en Portugal, Bỉnh escribira máis de vinte e un libros Quốc ngữ. O seu escrito demostrou que Quốc ngữ comezara a tomar forma.
Ao contrario chữ Nôm, que requiría un extenso estudo e práctica para dominar, o novo sistema de escritura baseado en latín era directo, accesible e accesible. Os vietnamitas poderían aprender a ler e escribir o seu idioma en poucas semanas en vez de anos. A pesar de Quốc ngữ posibilitou a difusión da alfabetización e da educación a unha gran poboación, non se converteu no sistema de escritura oficial ata principios do século XX baixo o dominio colonial francés (1864-1945).
O auxe do sistema de escritura do latín abriu as portas á educación e ás publicacións impresas. Gia Định Báo (嘉定 報), o primeiro xornal en Vietnam, publicou o seu primeiro número en Quốc ngữ o 15 de abril de 1865. baixo director Trương Vĩnh Ký e Editor xefe Huỳnh Tịnh Của, Gia Định Báo xogou un papel esencial para animar aos vietnamitas a estudar Quốc ngữ. Trương Vĩnh Ký escribiu máis de 118 publicacións que van desde a investigación ata a transcrición ata a tradución. En 1895, Gia Định Báo lanzou Huỳnh Tịnh Của's Đại Nam quốc âm tự vị, o primeiro dicionario escrito por un estudoso vietnamita para o pobo vietnamita.
In 1907, Estudosos vietnamitas como Lương Văn Can, Nguyễn Quyềne Dương Bá Trạc aberto Đông Kinh nghĩa thục, unha institución gratuíta en Hà Nội para axudar ao progreso do país. Ao recoñecer a vantaxe de Quốc ngữ, que era fácil de ler e escribir, a escola usou o sistema de escritura romanizada para publicar libros de texto, obras literarias e xornais (Đăng cổ Tùng báo Ệi Việt Tân báo).
Ao redor da mesma época en 1907, xornalista Nguyen Van Vinh abriu a primeira imprenta e publicou o primeiro xornal independente chamado Đăng cổ vosng báo en Hà Nội. En 1913, publicou Đông dương Tạp chí propagarse Quốc ngữ. Tanto Nguyễn Văn Vĩnh como Trương Vĩnh Ký foron coñecidos como os padriños dos xornais vietnamitas.
de 1917 a 1934, Escritor Pham Quynh aportou moitos ensaios importantes sobre literatura e filosofía na súa propia publicación chamada Nam Phong tạp chí. Tamén traduciu moitas obras literarias francesas Quốc ngữ.
In 1933, a formación de Tự Lực Văn Đoàn (Grupo Literario de Autosuficiencia) presume de profundos cambios na escena literaria vietnamita. Os estudosos do grupo, que compuxeron Nhất Linh, Khái Hưng, Zodíaco, Lam Lam, Tú Mỡ, Ế Lữe Xuân Diệu, popularizado Quốc ngữ a través da súa clara e sinxela escritura vietnamita. Publicaron dous xornais semanais (Phong hóa Ngày non), poesía moderna e novelas sen depender do texto clásico chinés.
Aínda que misioneiros franceses e portugueses iniciaron o sistema de escritura romanizada, xornalistas, poetas, estudosos e escritores vietnamitas melloraron, avanzaron e fixéronse Quốc ngữ nun robusto, elocuente e completo sistema de escritura. Hoxe, Quốc ngữ, tamén coñecido como chữ phổ thông (script estándar), é a ortografía oficial de Vietnam6.
... continuar na sección 2 ...
BAN TU
01 / 2020
NOTA:
1: Sobre o autor: Donny Trương é un deseñador con paixón pola tipografía e pola web. Recibiu o seu mestre de artes en deseño gráfico da Escola de Arte da Universidade George Mason. Tamén é o autor de Tipografía Web profesional.
Ban Ban Tu Thu estableceu palabras en negrita e imaxes sepia thanhdiavietnamhoc.com
VEXA MÁIS:
◊ Unha breve historia da redacción do VIETNAMESE - Sección 2
◊ Unha breve historia da redacción do VIETNAMESE - Sección 3
◊ etc.