A ARRIBA DO NOVO ANO

Hits: 467

HUNG NGUYEN MANH ¹

Arranxo de mobles e limpeza da casa

    seguinte HENRI OGER e o seu pintor, agora podemos ver a unha muller maior varrendo o xardín da súa casa.

    En realidade era unha cousa común pero aos ollos de Henri Oger relacionouse cunha serie de cousas da sociedade. Todo podería ter un uso propio dende unha palla ata unha vasoira. Pero nestes últimos días do ano, o traballo tivo unha importancia cada vez maior, xa que limpou e acondicionando a casa para facela cada vez máis agradable do habitual, en previsión de Festa do Ano Novo Lunar.

   Cada estilo de vivendas tiña as súas propias medidas para limpar e renovar. Para unha casa de ladrillos, o propietario repintaría as paredes.   

      E aquí ten unha foto dun propietario da casa que contiña dous paus que foran tocados por un feiticeiro e camiñou pola casa, arroxándoos dende o tellado ao chan co fin de perseguir demos e pantasmas ocultos. (Fig. 1)

     E aquí hai outro bosquexo que mostra a un home de costas espidas que ordenaba a súa casa e “Lavar os seus obxectos de adoración” (Fig.2)

LIMPEZA DO ALTAR

    Normalmente, o día 25 do duodécimo mes dedícase á adoración aos antepasados. Naquel día  vietnamita normalmente bastóns lixeiros e petardos. Os obxectos ofrecidos con papel como bandexas, ouro e prata, cascos e sombreiros cónicos, peixes, dragóns ... queimáronse mentres que outros obxectos do altar ancestral lavábanse, limpábanse e incluso substituíanse se foran gastados. Henri Oger deixounos unha serie de bosquexos de artigos típicos no altar. Vexamos os botes de pau de Joss feitos de pedra (Fig.3), e de bronce (Fig.3).

    Tanto as macetas de josstick tiveron que ser pulidas con coidado. Os pulidores terían un difícil traballo cando traballaron nunha urna feita en forma de froita de albaricoque (Fig.4ou urnas de bronce esculpidasFig.4).

    Se as urnas fosen de pedra, non se esixiría moito esforzo ás pulidoras. Como a urna ocupaba un lugar moi solemne no altar, a súa fabricación tamén requiriu técnicas hábiles e diversas, así como materiais excelentes. Podemos ver estas cousas valiosas en (Fig.4) (un queimador de incenso) ou (Fig.5) (unha urna redonda).

    Para especificar o valor desas urnas caras, incluída a da imaxe 4, deberiamos ler a inscrición escrita en caracteres chineses por artesáns que a fabricaran: "Esta urna está feita de bronce e só as familias ricas poden permitirse tela. A urna tamén é un artigo que se usa para adorar ".

    In Vietnam do sur, sempre había unha bandexa de froita no altar ancestral ademais dun conxunto de urnas e lámpadas de bronce. Algúns obxectos redondos eran fáciles de limpar e pulir, aínda que na súa parte superior se atopa un unicornio coa boca moi aberta xogando cunha perla. Non obstante, outros obxectos non eran fáciles de pulir debido á súa superficie áspera como "urnas de bambú" ou "urnas de bambú unicornio".

    o vietnamita A miúdo usan bobina de coco empapada no zume de froita carambola azedo e mesturada con cinzas salgadas para pulir as urnas de bronce ata chegar a ser brillante e brillante.

    En xeral, o vietnamita coidou o conxunto de tres unidades ou cinco unidades ou sete unidades situadas no altar ancestral e logo coidou a "bandexa de ofrenda" (Fig.6) para a cerimonia de adoración ancestral. O conxunto de tres unidadesFig.6) formado por unha urna e un par de candelabros. O conxunto de cinco obxectos inclúe ademais un par de soportes con aceite. Ademais destas cousas, había unha pota de bronce semellante urna para conter madeira de aquilaria (Fig.7) e un soporte de bambú dos palillos empregados para manexar o lume de aquilaria.²

    No Norte, nunha casa de tres particións, o altar dos antepasados ​​está sempre situado no medio, o lugar máis solemne da casa. Con boa familia para facer, o altar está normalmente disposto en dous lugares: o interior e o exterior.

   o altar interior consta dunha cama ornada de lac vermello dourado colocado en dous altos de aproximadamente 1 metro, o conxunto está moi preto da parede traseira da partición media.

    o tableta ancestral (Bài vị) é dicir tableta de nome da persoa morta (Thủn chủ) colócase dentro dunha madeira en miniatura altar-armario (Khám) que aparece nun pedestal preto da parede. Algunhas familias teñen a tableta substituída por a adorando trono (cỗ Ỷ) ou polo trono - en forma de recipiente de comprimidos (cỗ Ngai): simboliza o rango de tal ou tal antepasado.

    Cando é o adorando trono chamado "Ỷ”E cando se chama“ngai”? En realidade, "Ỷ"E"ngai"Son semellantes, excepto a única diferenza entre as súas formas de escultura. No que respecta a "Ỷ”, Os dous brazos son esculpidos en internodos que se asemellan ao tronco dun bambú como os phyllostachys, chámaselles bambú como brazos phyllostachys. A cabeza do trono non está esculpida nunha cabeza de dragón, se está reservada para xente común. Só a extremidade do brazo dongai”Está esculpido nunha cabeza de dragón, reservado para as familias da mandarina, así como para o culto Reis, Señores xenio.

    Diante do "Ỷ"Colócanse dúas bandexas triangulares con patas. A de dentro, preto da parede, é máis pequena e ten sobre ela un de tres montañas en forma de montaña (tam sơn). O exterior é máis grande (uns 80cm x 60cm) e úsase para amosar os pratos que ofrecen en aniversarios, días de festa ou ás Tet. As bandexas interiores e exteriores están separadas por un cortina de culto chamado "e môn", Feita de gasa ou tea de seda vermella. Cerca do exterior do "e môn"É unha mesa dourada de alto incenso. Na metade da mesa do incenso atópase un queimador de incenso de porcelana para soster varas de foso. A ambos os dous lados do queimador hai un par de lámpadas amosadas simétricamente. Xusto detrás do queimador hai unha pequena mesa na que se amosan tres roldas de adoración de madeira sobre as que se colocan tres cuncas de viño.

    Antigamente, as lámpadas estaban acendidas con aceite de cacahuete, púxose a mecha da lámpada nun prato, polo que a xente finica mercou un par de bronce (Fig.7) ou grúas de madeira cos seus pitos en forma de folla de loto para amosar a dita placa; de non ser así, ese prato podería ser substituído por velas. Xunto a estas placas de lámpada había tamén un tubo de barras atascadas con apertura abrazada para suxeitar paus.

    Tamén había dous grandes vasos de flores colocados a ambos os dous lados e xusto detrás do par de guindastres. Despois, finalmente, unha bandexa ritual dourada en forma de reloxo de area, usada para soster os cinco tipos de froitas rituais, amosouse solemnemente no medio xusto antes do queimador; teremos a oportunidade de estudar a fondo este artigo máis adiante.

    Todos estes adorando obxectos, mostrados por orde de sucesión, teñen como obxectivo materializar plenamente os sentimentos de arrepentimento amosados ​​polos descendentes con respecto aos seus antepasados. Pero, coas familias que teñen membros mandarinos, especialmente aqueles que teñen méritos ou os que son destinatarios de breves reais, son necesarios pantallas adicionais do seguinte xeito:

- A familia nomeada por decreto real para ser o destinatario dunha xerarquía mandarinal debe ter un tronco para soster o real decreto.

- Familias ter mandarinas civís ou membros que obteñan honras de primeira clase nos exames poden amosar elementos adicionais como bandeiras, pancartas, gongs, tambores.

- Familias ter mandarinas militares, especialmente aqueles con grandes méritos deben amosar unha colección de armas chamada conxunto de "Oito armas preciosas"(Bát bửu) - que consta de oito tipos de armas (punteiro de bronce, machado e alabarda, lanza, gran pau ...). Estas armas están feitas de madeira dourada ou bronce. Non obstante, as familias misericordiosas e nobres aínda queren continuar as súas formas de encarnar as súas tradicións familiares. Por esa razón, aínda vemos colgado arriba e ante o altar dos antepasados ​​un "Táboa horizontal lacada gravada con caracteres chineses"(Hoanh phi) ou un “gran signo caligráfico"(Đại tự) con caracteres chineses gravados como. "Đức duy hinh"(a virtude conserva fama e crédito), "Đức lưu quang"(a virtude mantén a pureza), "Mộc hữu bản"(As árbores teñen raíces). Tamén hai, engadido ao “Hoanh phi"E colgado por riba dela, un fermoso pequeno" hoành phi "con forma de páxina dun libro con extremidades enroladas. Saímos do espazo reservado para o altar e botamos unha ollada ao redor; veremos algúns pares de enormes columnas de madeira construídas de acordo coa antiga arquitectura que aumentan a respectabilidade, a solemnidade ea sacralidade do lugar. Esquecemos aínda mencionar frases paralelas que enxalzan a situación familiar ou que expresan impresións individuais, normalmente colgadas de piares que levan frases como:Os méritos dos devanceiros seguirán sendo fortes e durarán miles de anos. A piedade filial dos descendentes será eternamente marabillosa.).

   Finalmente, podemos ver colocada ante a cortina de seda vermella unha lámpada chamada "lámpada de culto"(tự đăng). Esta é unha lanterna que sostén dentro dela unha placa que contén aceite de cacahuete e unha mecha. Máis tarde, despois da chegada dos invasores franceses, a xente substituíuno pola lámpada de queroseno de tres cordas. Nas cidades, o culto é substituído por unha lámpada eléctrica normalmente acendida día e noite. Especialmente no 3 díasComo en días como se sente como a alma dos seus antepasados. Habitualmente, os obxectos de culto mencionados están feitos de materiais como madeira preciosa, porcelana de bronce. Os pobres só desexan ter obxectos de adoración feitos de madeira de froita, unha especie de madeira que normalmente se emprega para a impresión do gravado, que é fragante e non é comido polos abastecedores de madeira. A xente máis sofisticada terían douradas esas cousas.

    Unha característica tradicional do noso pobo require que, ao entrar nun novo ano, todo teña que ser novo e, polo tanto, nos altares de todas as familias o conxunto de queimadores de incenso e candelabros debe estar ben pulido para acadar un puro e perfecto. brillantez. Neses altares tan graves e respectuosos, os obxectos de adoración amosados ​​son similares nas tres rexións, mentres que o obxecto máis importante é o conxunto de tres pezas de artigos de adoración (un ardedor e dous candelabros).

    O queimador colócase no centro, preto do bordo do altar, e está bastante traballado e diversificado co seu interior baleiro que serve para suxeitar as cinzas e a súa tapa na que se atopan adornos fixos como un pexego, un unicornio, un guindastre ... Tamén está adornado con caracteres tradicionais chineses como: piedade filial, fillo filial, bendición, riqueza, etc ... Xunto cos adornos finos están os gravados furados, que permiten que o incenso estenda o seu oloroso fume.

   Os candelabros colócanse simétricamente a ambos os dous lados do combustible. Consta de tres partes: base, corpo e un prato redondo inserido entre a base e o corpo, destinado a recoller as cinzas caídas da lámpada. Na parte superior do seu corpo hai unha abertura redonda que se usa para soster a vela, xa que pola súa base, normalmente é de forma redonda. Á xente do sur encántalle usar a queimadora cadrada (representando as catro virtudes), mentres á xente do centro e do norte de Vietnam gústalles o tipo de forma redonda (representando o sol). Existen en varias páxinas conxuntos de queimadores de latón de ata 80 cm e tan pesados ​​como 10 kilos ou máis de 10 kilos. Mentres, entre as amplas masas, úsase normalmente o tipo de 40 cm de alto; non sempre está feita de latón, xa que depende dos usuarios, que poden ser ricos ou pobres. Nos días pasados, para ter un incinerante ardente, os descendentes tiveron que pasar medio día, usando carambola, limón. e area para pulir, logo secala ao sol tres ou catro veces antes de levalo ao altar.

    hoxe en día, vivimos nunha era industrial e de mercadotecnia, polo que, a principios de decembro, podemos ver en todos os lugares numerosos traballadores cos seus caixas de ferramentas, listos para pulir todo tipo de obxectos de latón e metal, especialmente o día 23 do o último mes lunar cando Deus volveu cociñar ao ceo; tal día, os obreiros que lucían tiñan bastante traballo para satisfacer as necesidades da xente ...

    No limiar do Ano sagrado, todo é novo e fresco.³

NOTA:
¹ Profesor asociado HUNG NGUYEN MANH, doutor en filosofía en historia.
² Segundo BÌNH NGUYÊN LỘC - (As perdas e ganancias da Cultura ou dos Tranquilos no Sur) - Saigon, Oriental Review, números especiais 19 e 20, xaneiro e febreiro de 1973.

NOTA:
¹ Profesor asociado HUNG NGUYEN MANH, doutor en filosofía en historia.
² “Hợp hương dĩ đồng chế” (pota de bronce como a urna para conter madeira de acuilaria).
³  Segundo ĐOO TĂNG "O conxunto de queimadores en Tenset”- (Revista de persoas) do 24 de xaneiro de 1999 - p.5

BAN TU
01 / 2020

NOTA:
◊ Fonte: Ano novo lunar vietnamita - Festival maior - Tamén. HUNG NGUYEN MANH, doutora en Filosofía en Historia.
◊ Ban Tu Thu estableceu o texto en negrita e as imaxes sepia. thanhdiavietnamhoc.com

VER TAMÉN:
◊  Dende bosquexos a principios do século XX ata rituais e festivales tradicionais.
◊  Significación do termo "Tết"
◊  Festa do Ano Novo Lunar
◊  Problemas das PERSOAS PROVIDENTES - Preocupacións para a COCIÑA e as tortas
◊  Problemas das PERSOAS PROVIDENTES - Problemas para a comercialización - Sección 1
◊  Problemas das PERSOAS PROVIDENTES - Problemas para a comercialización - Sección 2
◊  Preocupacións das persoas provedoras - Preocupacións polo pagamento do departamento
◊  Preocupacións das persoas provedoras - Preocupacións polo pagamento do departamento
◊  NA PARTE SURÍSTICA DO PAÍS: UNHA HOSTAL DE PREocupacións PARALLELAS
◊  Aninovo lunar de Vietnam - vi-VersiGoo
◊ etc.